BANGLA

Phuket – dotarliśmy do hotelu około południa. Byliśmy zmęczeni, mieliśmy przecież za sobą noc na statku, postój na dworcu i podróż busikiem. Marzyliśmy, żeby się umyć i chociaż chwilę odpocząć, ale tak by nie tracić dnia. Z zewnątrz hotel prezentował się bardzo fajnie, przemiła obsługa i dobra lokalizacja, z dala od hałaśliwych ulic. Ale pokój… hm, po prostu brudno i nieprzyjemnie. I teraz najlepsze: było okno, które otwierało się na korytarz… żadnego dostępu do światła dziennego, tak, że w pokoju całą dobę panowała ciemność.

Zatrzymaliśmy się w Patong, czyli bardzo turystycznej części Phuket. Moje pierwsze wrażenie było złe, kolejne w sumie też. Było tam naprawdę dużo turystów, szczególnie z Rosji i Anglii, a nie był to jeszcze ten najbardziej imprezowy sezon. Ale po kolei, bo byliśmy tam trzy dni, a chcę umieścić to w jednym wpisie 😉

Plaża: Patong Beach, mi się nie spodobała. Zaraz przy plaży jest ruchliwa ulica i stragany, hotele, restauracje, trochę dalej, duże centrum handlowe. Plaża, w tamtym momencie była bardzo szeroka, bo akurat był odpływ, więc było pusto i w miarę spokojnie. Kolejnego dnia było już mnóstwo osób, raczej nie można tam zaznać spokoju. To plaża, dla ludzi, którzy preferują wykupić wycieczkę z biura podróży i mieć super hotel przy plaży z opcją all inclusive. Ale co kto lubi 🙂

Miasto w ciągu dnia: Idąc przez te wszystkie stragany, z pamiątkami i ubraniami, słysząc za sobą: Armani dolar! – czułam się jak na Stadionie Dziesięciolecia. Bardzo denerwowało mnie kiedy sprzedawcy zaczepiali nas, łapali za ramiona i starali się zwrócić uwagę na swoje produkty. Co prawda, większość pamiątek zakupiliśmy właśnie tam, ale zrobiliśmy to w ostatniej chwili. A i co zabawne, większość sprzedawców zna kilka słów po rosyjsku, bo uważają, że wszyscy turyści z Europy są z Rosji 😛 Jeżeli chodzi o pocztówki, kupiłam na wyspach ale wysłałam z Phuket, bo poczta z wysp przypływa rzadko.

Jedzenie na Phuket nie różniło się bardzo cenowo od wysp. My jedliśmy w takich typowych tajskich fast foodach – tanio i pysznie! No i codziennie, obowiązkowo słynne naleśniki. Warto przejechać się tuk tukiem, tylko trzeba negocjować cenę, w sumie jak ze wszystkim w Tajlandii ( tak samo z pamiątkami!). Oni patrzą jak ktoś wygląda, jak jest ubrany i w ten sposób wyceniają daną rzecz. Na Koh Tao podpatrzyłam, że wycenione pamiątki miały inną cenę rano a inną wieczorem 😛

W Patong są takie miejsca jak McDonald, Starbucks, Hard Rock Cafe itp., nie rozumiem jak na wakacjach w Tajlandii można jeść w takich miejscach, skoro wokół tyle miejscowych knajpek, ale są i zwolennicy tego typu restauracji.

Miasto nocą: Znacznie bardziej podobało mi się Patong wieczorem, nocą. Było też o wiele więcej ludzi na ulicach, ale miało to swój urok i ciekawy klimat. Oczywiście wszystkie stragany były wciąż otwarte, a wózków z jedzeniem, jeszcze więcej. Oczywiście poszliśmy w miejsce, na którym zależało nam najbardziej – Bangla. To taka ulica, która słynie z tego, że o każdej porze dnia są tłumy. Najwięcej ludzi jest jednak wieczorem, kiedy otwierają się nocne bary, dyskoteki i kluby go-go. Bangla Road ma kilkanaście bocznych uliczek, w których znajdują się bary go-go. W niektórych miejscach gra muzyka na żywo. Przed każdą taką uliczką i na głównej ulicy stoją dziewczyny ale też i mężczyźni, którzy zachęcają by wejść do polecanego klubu. Stwierdziliśmy, że skoro jesteśmy w takim miejscu to musimy zobaczyć jak to wszystko „działa”. Najpierw zachęceni przez jednego pana z ulicy, weszliśmy do trochę ukrytego klubu, gdzieś w podziemiach… Na wejściu niezbyt przyjemny pan, przeszukał nas i pozwolił wejść. Ciemno, dziwnie, kilku turystów, Tajka na rurze i kosmiczne ceny alkoholi (1000 baht za piwo). Alkohol tyle kosztował, bo niby nie płaciliśmy za wejście. Wyglądało to wszystko trochę podejrzanie. Ewakuowaliśmy się i to autentycznie! Pan, który nas wprowadził, dosyć mocno nalegał byśmy jednak zostali. Przekonaliśmy go, że musimy wymienić pieniądze i szybko wyszliśmy. Był niepocieszony, a nawet zły! Stwierdziliśmy, że lepiej jednak posiedzieć w barze na głównej ulicy Bangla. Aha, w ciągu dnia ulicą jeżdżą samochody, wieczorem jest to deptak. Wzdłuż ulicy, na barach tańczą długonogie Tajki, większość z nich to lady boys, więc uwaga Panowie 😉 W każdym takim barze są dziewczyny, które mają za zadanie umilić czas turystom. Nieważne czy jest to facet czy kobieta, Tajki zabawiają gości rozmową i angażują w różne gry tj. układanki, domino i inne tajskie gry. My odwiedziliśmy dwa takie bary, piwo kosztowało ok. 80 baht. Dziewczyny „tańczyły” wokół na barze, chociaż bardziej podrygiwały, bo nie wiem, jak można poruszać się w tak wysokich szpilkach! Myślę, że będąc w Phuket, warto odwiedzić Bangla Road. Nawet jeżeli nie chcesz wejść do baru, fajnie przespacerować się tą głośną i kolorową ulicą.

Wcześnie rano mieliśmy powrotny samolot do Dubaju, dlatego już o 5 przyjechał po nas busik, który wcześniej zamówiliśmy w hotelu (250 baht od osoby). Po drodze zatrzymaliśmy się jeszcze po inne osoby. Po około godzinie jazdy dotarliśmy na lotnisko. Byliśmy tak bardzo zmęczeni, bo nie spaliśmy już tej nocy, że marzyliśmy by odpocząć w samolocie. Lotnisko na Phuket jest całkiem duże, było mnóstwo osób i ale też małe zamieszanie. Rano na Phuket padało, więc pożegnaliśmy Tajlandię w deszczu 😦

Mimo, że Phuket mnie nie zachwyciło, było mi bardzo smutno wyjeżdżać. Cała podróż do Tajlandii była niesamowitym przeżyciem i otworzyła mnie na inne przygody. Obiecaliśmy sobie, że wrócimy do Tajlandii, ale tym razem do Bangkoku i północnej części kraju.

Zajęliśmy miejsca w samolocie, Kacper zasnął w kilka sekund, ja zdążyłam zauważyć, że wjeżdżamy na pas startowy. Obudziliśmy się w połowie drogi do Zjednoczonych Emiratów Arabskich…